شبِ بی‌پایان

بادِ سردِ شب
در دلِ کوچه‌ی خاموش
ماه، بی‌پناه

صبحِ بی‌تردید

مه دره خوابید
نور از لای درختان
دل، بی‌تردید شد

تو همان نقطه‌ی شروعی

گاهی آن‌قدر درگیر مقصد می‌شویم که فراموش می‌کنیم خودِ ما، همان نقطه‌ی شروعی هستیم که جهان از آن آغاز می‌شود.
تو فقط یک انسان نیستی؛ تو یک جهان در حال گسترشی. هر فکر تو، هر تصمیم، هر تردید یا شهامت، موجی‌ست که در هستی می‌پیچد.
اگر امروز احساس گم‌گشتگی می‌کنی، شاید وقت آن رسیده که به جای جست‌وجوی بیرونی، به درونت بازگردی.
آنجا که سکوت هست، اما در دلش هزاران پاسخ نهفته است.
آنجا که ترس هست، اما در سایه‌اش شجاعت خوابیده.
آنجا که تو هستی... و همین کافی‌ست.
یادت باشد:
تو همان نقطه‌ی شروعی.
و هر روز، فرصتی‌ست برای بازآفرینی جهان از نو. پ